حمیده میرزاد

ديوانه‌گان شعر، ز جنس كبوترند در شهر پُر قفس همه با عشق مى پرند اين شاعران عاشق آن‌سو تر از خدا از زاهدان شب زده صد چند بهترند ديوانه‌گان كه خسته و در بند مي‌شوند فريادهاى معترض ِپشت يك درند هرگز به مرگ عاطفه باور نمى‌كنند چون لحظه‌هاى شاد شكفتن معطرند ديوانه‌گان كه شاعر شهر شما شوند هر روز عشق ... بیشتر بخوانید »