یعقوب یسنا

یعقوب یسنا قربانی، معامله‌ی انسان با نیروهای شر اشتباه‌ها و رفع اشتباه‌های اشرف غنی در شرایط فعلی یعقوب یسنا نبیل در تازه‌ترین یادداشت خود ارگ را مرکز تبیعض نامید. آرمان ملی یادداشتی نوشته است، درصورتی‌که طالبان کابل را تصرف کندغنی، کرزی و عبدالله را اعدام می‌کند. به نظر من این‌که طالب غنی و… را اعدام می‌کند، چندان سخن تازه و جالبی نیست، طوری‌که نجیبرا کشت، دست طالب برسد، غنی را نیز می‌کشد. اما مهم نوستالژیا و حسرت قومی غنی به طالب است‌که در سطح ملی قابل نگرانی است. غنی نوستالژیا و حسرتی‌که برای ساختن یک حکومت تک‌قومی دارد، برای تحقق این نوستالژیا و رویای خود با هر گروهی‌که با او تعلقتباری و قومی داشته باشد، می‌تواند شریک شود. دل‌گرمی غنی به طالب به اساس تعلق قومی او به این گروه است. بنابراین از این گروهمی‌خواست به عنوان عقبه‌ی سیاسی استفاده کند و سرانجام طالب را شریک قدرت برای ساختن یک حکومت قومی متمرکز مقتدراستبدادی، کند. غنی برای رسیدن به هدف تشکیل یک حکومت قومی متمرکزِ مقتدر استبدادی چهار مرحله را در نظر گرفته بود. اما حقیقت این است‌که درکل هدف غنی برای رسیدن به یک حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی اشتباه بود و اشتباه است. به این اساس مرحله‌هایی را که برایعملی شدن این هدف در نظر گرفته بود، نیز اشتباه استند. این‌که می‌گویم اشتباه استند، بنابه واقعیت اجتماعی، فرهنگی و قومی افغان‌ستان بهنظر من اشتباه استند، اما به نظر غنی راه‌کارهای استراتیژیک و درازمدت خط‌مشی سیاسی او است. اشتباه‌های غنی هر دو دوره‌ی انتخاباتی‌که غنی به قدرت رسید، سراسر با فساد، قلدوری و… برگزار شد. در جریان حکومت‌داری غنی فساد در مدیریتمنابع ملی، سوء استفاده از موقف حکومتی، تبیعض قومی و… وجود داشت و دارد. اما اشتباه‌های هدف‌مندانه‌ی غنی غیر از این موارد است.اشتباه‌های غنی در واقع اهداف استارتیژیک او است‌که طالب را به این جای‌گاه رساند و نظام سیاسی را به پرت‌گاه و سقوط کشاند. من اینمرحله‌ها را که غنی به عنوان اهداف استراتیژیک از آن کار گرفت، اشتباه می‌دانم: مرحله‌ی نخست: کنار زدن اقوام از تصمیم‌گیری در قدرت و از مشارکت در نظام سیاسی بود. غنی برای کنار زدن سران اقوام وشخصیت‌های سیاسی اقوام از شیوه‌های گوناگون استفاده کرد که شامل توطیه، استفاده از آمریکایی‌ها و زور بود. وحیدی را برای این‌کهوزیر هزاره بود، قربانی نمایش مبارزه با فساد کرد. عبدالرشید دوستم که معاونش بود و طبق قانون معاون نخست دولت ریاست‌جمهوری بود و از حقوق قانونی برخورد بود، با دسیسه‌سازی وتوطیه نگذاشت‌که دوره‌ی معاونتش را در دولت سپری کند. زیرا اگر در دولت می‌بود، باید در تصمیم‌گیری‌های سیاسی شرکت می‌داشت.غنی نمی‌خواست او در تصمیم‌گیری‌های سیاسی شریک باشد. در صورتی‌که دوستم در تصمیم‌گیری‌های سیاسی شریک می‌بود، نوستالژیا وآرمان غنی برای برنامه‌ریزی حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی نقش بر آب می‌شد. بنابراین تا حذف فیزیکی دوستم تلاش کرد. جنرالمرادعلی مراد در یکی از سخن‌رانی‌های خود حذف سازمان‌دهی شده‌ی دوستم توسط غنی را واضح بیان کرد. غنی به تعدادی از شخصیت‌های سیاسی اقوام زور گفت. احمدولی مسعود گفت غنی به او گفت با زور، با قدرت و.. شما را از افغان‌ستانبیرون می‌کنم. تعدادی از جنرالان اقوام دیگر را با قلدوری برکنار کرد. جنرال ظاهر عظیمی را از وزارت دفاع با قلدوری برکنار کرد.قومندان امنیه‌ی کابل که امرخیل را در تقلب انتخاباتی گرفتار کرد، با قلدوری از کار برکنار کرد و به امرخیل تقلب‌کار موقف و مقام دولتیداد. غنی این مرحله را به خوبی انجام داد و وارد مرحله‌ی دوم شد. مرحله‌ی دوم: غنی در این مرحله یک حلقه‌ی قومی چندنفره در تصمیم‌گیری سیاسی ساخت‌که غیر از این چند نفر از اقوام دیگر در حلقه‌یتصمیم‌گیری قدرت سیاسی حضور نداشت. والی‌ها، قومندان‌های ولایت، ولسوال‌ها، قومندان‌های لوا و قول اردو و سایر مقامات دولتی،توسط این حقله انتصاب می‌باشد و در امور امنیتی و… دولت این حلقه تصمیم می‌گرفت. این حلقه به صورت مشخص حلقه‌ی غنی-محب-فضلی بود. ساختن چون‌این حلقه‌ای از طرف غنی، موجب اعتراض سران قوم پشتون نیز شد. غنی پس از ساختن این حلقه برای تحقق حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی وارد مرحله‌ی اجرایی شد. مرحله‌ی اجرایی این بود کهنیروهای محلی و بومی را در بین اقوام تاجیک، اوزبیک و هزاره باید سرکوب و حذف کند تا حلقه‌ی ارگ و طالب در صحنه‌ی سیاسیبماند و حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی را شکل بدهد. ناگفته نماند، برای رسیدن به چون‌این حکومتی، جریان مدنی را نیز سرکوب کرد. کشتن اعضای جریان رستاخیز توسط پاس‌بانان غنی برایتحقق چون‌این هدفی بود. زیرا برای تحقق چون‌این هدفی باید جریان‌های مدنی نیز سرکوب می‌شدند تا امکان هیچ اعتراضی در جامعه باقینمی‌ماند. مرحله‌ی سوم: غنی پس از این دو مرحله وارد مرحله‌ی سوم و خطرناکی شد. قبلا از طالب به عنوان عقبه‌ی سیاسی استفاده می‌کرد. اما دراین مرحله، خواست از طالب استفاده‌ی نظامی کند. شخصیت‌های اقوام را قبلا از تصمیم‌گیری در قدرت سیاسی و از مشارکت در قدرتکنار زده بود. این شخصیت‌های سیاسی در محل‌های زندگی خود رفتند و در محل‌های زندگی خود حضور سیاسی و مردمی خود را حفظکردند. حکومت غنی این قدرت را نداشت‌که مارشال دوستم، عطا، صلاح‌الدین ربانی و… را از محل‌های سیاسی و مردمی بومی و قومیشان کنار بزند. بنابراین آن‌ها می‌توانستند در محل‌های مردمی و بومی خود مانور سیاسی اجرا کنند. حلقه‌ی غنی-محب-فضلی بر آن شد که توسط طالب سران و شخصیت‌های سیاسی قومی را از پای‌گاه و جای‌گاه مردمی و محلی آن‌ها کناربزند. از قبل جابه‌جایی طالب و… در سمت شمال صورت گرفته بود. بنابراین به طور مشکوک ولسوالی‌ها در سمت شمال به طالب واگذارشد و طالب در محل‌های مانور قدرت سران و شخصیت‌های سیاسی قوم تاجیک، اوزبیک و… رسوخ کرد. از آن‌جایی‌که واگذاریولسوالی‌ها خیلی غافل‌گیرانه صورت گرفت، سران و شخصیت‌های سیاسی اقوام تاجیک، اوزبیک و… را چون‌این واگذاریی، غافل‌گیر وجنگ در برابر طالب را برای آن‌ها سخت کرد. اسماعیل خان، مارشال دوستم و عطا به مشکوک بودن واگذاری ولسوالی‌ها توسط ارگ اشاره کردند. هدف از واگذاری ولسوالی‌ها این بودکه شخصیت‌های سیاسی قومی از محل‌های مانور قدرت خود فراری شوند؛ اگر کابل آمدند، نظربند ارگ می‌شوند، اگر خارج فرار کردند،چه به‌تر. با فرار شان به خارج هدف حلقه‌ی ارگ بیش‌تر برآورده می‌شد. برنامه‌ریزی ارگ تا این‌جا نسبتا به خوبی پیش رفت. اگرچه نیروهای مردمی در برابر طالب مقاومت کردند. با وصف مقاومت نیروهایمردمی، واگذاری ولسوالی‌ها به طالب باعث شد که محل‌های بومی مانور سران و شخصیت‌های سیاسی قوم تاجیک و اوزبیک در اختیارطالب قرار بگیرد. مرحله‌ی چهارم: طبق برنامه‌ی حلقه‌ی ارگ (غنی-محب-فضلی) طالب باید با این حلقه کنار می‌آمد و صلحی صورت می‌گرفت تا حلقه‌یارگ و طالب طرح حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی را اجرایی، عملی و به کمال می‌رساندند. اما دیده شد، طالب زیر بار حلقه‌یغنی-محب-فضلی نرفت. بنابراین حلقه‌ی ارگ آغاز به ملامت طالب کرد و غنی گفت طالب تغییر نکرده است. رفع اشتباه‌های غنی در این شرایط چیست؟ بنابه برخوردی‌که طالب با حلقه‌ی ارگ انجام داد، معلوم شد که زیر بار حلقه‌ی ارگ نمی‌رود و چشم‌داشتی را که غنی از طالب برایشکل‌دهی یک حکومت قومی متمرکز مقتدر استبدادی در هم‌کاری با طالب داشت، نقش بر آب شد. بنابراین غنی گفت طالب تغییر نکردهاست. اگر تغییری کرده، بیش‌تر شرارت‌پیشه شده‌ است. منظور غنی از تغییر طالب این بود که به عنوان یک عقبه‌ی سیاسی وارد طرح حلقه‌یارگ شود و با ارگ تشکیل حکومت بدهد. اما حلقه‌ی ارگ دانست‌که طالب راه خود را می‌رود، حکومت خود را می‌سازد. حلقه‌ی ارگاز طالب ناامید شد. بنابراین درست این است حلقه‌ی ارگ بپذیرد که برنامه‌های این حلقه، ملی و مردمی نبوده و اشتباه بوده است. برای رفعاشتباه بایستی این کارها انجام شود: یک: غنی بنابه واقعیت قومی و اجتماعی افغان‌ستان نیت، نوستالژیا و حسرت تک‌قومی‌سازی حکومت را کنار بگذارد. دو: حلقه‌ی تصمیم‌گیری سلیقه‌ای چندنفره: غنی-محب-فضلی به حلقه‌ی تصمیم‌گیری ملی تغییر کند. حضور تاجیک، هزاره، اوزبیک و…در این حلقه، بیان‌گر وحدت ملی است. سه: مشارکت در قدرت، حکومت و دولت در سطح ولایت‌ها و پای‌تخت کشور تطبیق شود. در 34 ولایت کشور چند تاجیک، هزاره،اوزبیک و… والی، ولسوال، قومندان ولایت است؟ در قول اردوها، لواها و… چند اوزبیک، هزاره، تاجیک و… قومندان است؟ غنیمتخصصان اقوام تاجیک، هزاره، اوزبیک و… را نه‌تنها از ارتش و پولیس، حتا متخصصان این اقوام را از ادارات ملکی پاک‌سازی کرد. بهپاک‌سازی متخصصان این اقوام از دولت دلش یخ نکرد؛ سهمیه‌بندی کانکور را طراحی کرد تا مانع ورود دانش‌آموزان این اقوام دردانش‌گاه‌های دولتی شود. این سهمیه‌بندی و چیک‌پاینت‌اندازی قومی برای مانع ورود دانش‌آموزان به دانش‌گاه‌های دولتی باید برداشته شود. چهار: شیوه‌ی حکومت‌داری از متمرکز به غیرمتمرکز تغییر کند. اگر شیوه‌ی حکومت‌داری به غیرمتمرکز تغییر نکند، حتا طالب به عنوانیک قدرت وجود نداشته باشد، با آن‌هم این نظام به بن‌بست می‌رسد و از درون متلاشی می‌شود. پنج: همه به این نتیجه باید برسیم که اقوام افغان‌ستان در قدرت سیاسی و در حکومت و دولت مشارکت فعال و همه‌جانبه داشته باشند. در غیرآن هیچ قومی به تنهایی نمی‌تواند حکومت و دولت ملی و فراگیری ایجاد کند. جای خوشی این است‌که غنی درک کرده، طالب تغییر نکرده است و طبق سلیقه‌ی غنی و حلقه‌ی ارگ نمی‌رقصد. این درک برای غنی در72 ساله‌گی، فرصت طلایی‌ای است‌که غنی می‌تواند تغییر کند و بنابه درک واقعیت اجتماعی و قومی افغان‌ستان عمل کند. بیشتر بخوانید »

نویسنده: کتمان گهر معرفی کتاب یعقوب یسنا از دیدگاه منتقدان  نویسنده: کتمان گهر کتابِ «یعقوب یسنا از دیدگاه منتقدان»، در ۳۱۴ ورق در سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات مقصودی در کابل چاپ شده است. پیش از این‌که به معرفی و بررسی کتابِ «یعقوب یسنا از دیدگاه منتقدان» بپردازم؛ در نخست، این دست‌آوردِ ارزش‌مند را به‌پژوهش‌گر جوان و نویسنده‌ی روشن‌بین ما (عالم‌پور عالمی) تبریک می‌گویم‌ و خیلی به‌جا خواهد بود که ... بیشتر بخوانید »

در باب عامل های داخلی شکست برنامهء دولت سازی کشورهای جهان در افغانستان بیشتر بخوانید »

عالم‌پور عالمی از چاپِ نخستِ کتابِ نگارش و روشِ تحقیقِ دکتر یعقوب یسنا، خوب استقبال شد. در کنارِ دانش‌آموزان، دانش‌جویان و آموزگاران، همه‌ی اهل خرد و دانایی از ایندرس‌نامه استقبال کردند و خوب خواندند. این سخن را به دلیلی عرض کردم‌که از نظریاتِ دانش‌جویان و آموزگارانی‌‌که کتاب را خوانده‌اند، در چاپِ دوم استفاده شده است. نویسنده در مقدمه‌ی چاپِ دومِ کتاب بر این موضوع ... بیشتر بخوانید »

  *** اخیراً این کتاب با این شناسنامه از انتشارات شاهمامه به چاپ رسید: ● سرنامه: ناشناس ناشناس نیست ● درونمایه: سرگذشت دکتور صادق فطرت ● گردآورنده: صبورالله سـیاسنگ ● نشانی: siasang@yahoo.com ● چاپ: انتشارات شاهمامه/ هالند نخستین برنامهء رونمایی: ۱۶ مارچ ۲۰۱۹، هالند گرداننده: شکر الله شیون گزارش ویدیویی در تارنمای «شاهمامه:  دومین برنامهٔ رونمایی: ۳۰ مارچ ۲۰۱۹، لندن سومین برنامهٔ ... بیشتر بخوانید »

استاد زهما مورخ ادبی، اجتماعی، ادیب، جستارنویس و مترجم بود. او از جمله نخستین 5 استاد بود که تاریخ ادبیات افغانستان‌را نوشتند. ازنظر فکری، طرفدار تجدد و روشنگری بود، درعرصه نهادینه‌شدنِ تفکر اجتماعی، سیاسی و فلسفی، جستارهایی نوشت و کتاب‌هایی‌را ترجمه کرد. جامعه ما که در عرصه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی (حکومتداری) گسست داشته‌است؛ بنابراین هیچ‌گاه چنان‌که لازم بود، کارهای ... بیشتر بخوانید »

یعقوب یسنا در تاریخ رسمی و درسی به ما گفته‌می‌شود احمدشاه بابای غازی به‌هند لشکر کشید و هند را تار ومار کرد؛ این لقب غازی‌را برای لشکرکشی به‌هند کمایی کرد. نمی‌گویند لشکرکشی احمدشاه بابای غازی به‌هند اشتباه بود، بهتر بود به‌روابط داخلی کشور توجه می‌کرد و ساختار قبیله‌ای را اصلاح می‌کرد. در تاریخ ما هیچ اشتباهی وجود ندارد که مایه ... بیشتر بخوانید »

یعقو ب یسنا درباره بعضی از متن‌ها نمی‌توان نوشت یا حداقل باید گفت نمی‌توان قضاوت کرد و برای قضاوت خویش دلیل تراشید وَ درباره قضاوت، توضیح داد؛ زیرا متن توطیه‌های لازم و فرافکنی‌های لازم را درباره خود، انجام داده است که قضاوت‌کردنِ مشخص درباره متن دچار چالش می‌شود. «نامش را خودت بگذار» نیز از جمله چنین متن‌های است. اگرچه تعدادی ... بیشتر بخوانید »

یعقوب یسنا  (خوانش مقایسی از شعر مجیب مهرداد و زینت نور) در شعرهای مجیب مهرداد نگاه اجتماعی همیشه وجود داشته (قابل مشاهده است) که این نگاه در سه مجموعهٔ شعری نخستش بیشتر قهرمان گرا است؛ از این رو، رویکرد اجتماعی اش در شعر، منجی گرایانه است. می خواهد قهرمانی از راه برسد و مشکل اجتماع را حل کند و خودش ... بیشتر بخوانید »