سهمِ ماست…


شریف حکیم

یک توته خاکِ زخمی و بیمار سهمِ ماست
چیزی ازاین طبیعتِ خونبارسهمِ ماست
وقتی که باغ گل همه جا دسته می نمود
دیدیم دسته هایِ پر از خارسهمِ ماست
پرپر زدن به سویِ فلک سهمِ ما نشد
خش خش کنان خزیدنِ چون مارسهمِ ماست
دیگر فضایِ خانۀ ما رهزنانه است
شهری بدونِ کاکه و عیارسهمِ ماست
جایی به صدرِ قافله از بهرِ ما نبود
رفتن به پُشتِ مردِ شترکارسهمِ ماست
صدگونه نام داشت خداوند وبا دریغ
تنها خدای جابر و قهارسهمِ ماست
از آن خدا که کُلِ طبیعت کتاب اوست
تنها دوسطرهیبت وهُشدارسهمِ ماست
درجای عشق نفرت و درجایِ مهرکین
هُشدارهایِ پیهم و اخطارسهمِ ماست
همسایه ام سخن ز سیه چاله می زند
درکِ رموز بستنِ چلتارسهمِ ماست
ما از قضا خلاف اگرهم گپی زدیم
در چوکِ شهر دره و هم دارسهمِ ماست
ما طالعی ز رهبرِ خود هم نداشتیم
یک دلقک روانی و مکار سهمِ ماست
گیرم که گشت پنجۀ این کپچه مار سُست 
یک مارِ تازه دم، زهمین غارسهمِ ماست
فریاد ما که هیچ بجایی نمی رسد
خنثی ترین نوشتۀ دیوارسهمِ ماست
گرچه غلام گفتنِ ما یک دسیسه است
اما دوصد نمونۀ بادارسهمِ ماست
دیگر چو اعتبار ندارد گپِ طلوع
از چوکِ شهرخلصِ اخبارسهمِ ماست
گیرم که صلح آمد و دنیا سپید گشت
یک رو سیه گروهِ تبهکارسهمِ ماست
درچوکِ شهر بی هدفی چیغ می زند
نسلی ززندگی شده بیزارسهمِ ماست
وقتی مقام ها به کسی داده می شوند
هر بی سوادِ آن سویِ ابحارسهمِ ماست
کرسی حرب دستِ پری چهره گانِ شهر
ضابط به جایگاه کمیسارسهمِ ماست
جایی که یک پزشک مقررشود بجاش
بشقاب شویِ هوتل فرخار سهمِ ماست
شهر است مبتلای مرض لیک با دریغ
فاسدترین جنابِ شهِردارسهمِ ماست

فبروری ۲۰۲۱ سدنی

You may also like...