بعضی واژه ها باید اعادۀ حیثیت شوند

“باری نوشته بودم که بعضی واژه ها باید اعادۀ حیثیت شوند، بعداً شماری آمدند دشنام پشت دشنام و اتهام پشت اتهام بود که به من روا می داشتند. این روزها واژۀ شهید بار دیگر ماجرا هایی پدید آورده است. می خواهم بگویم در چند دهۀ اخیر سیاست های ایدیولوژیک، چرکین ، انحصار گرانه و حکومت های وابسته به آیدیولوژی و بیگانه گان، شمار زیادی از واژگان پاکیزه را چه در زبان پارسی دری و چه در زبان پشتو وزبان های دیگر آلوده ساخته و به آن ها هویت دروغین و سیاسی داده اند که باید این واژگان ، ترکیب ها و مصطلحات در دادگاه پاکیزۀ زبان اعادۀ حیثیت شوند، برای آن که هر واژه در جمهوری هرزبان یک شهروند است و برای خود هویتی دارند. من فکر می کنم که این واژگان و ترکیب ها سال هاست که فریاد می زنند که: ای سیاست گران دروغ پرداز دست از سر ما بردارید و برای ما هویت جعلی ندهید!

رفیق،
انقلاب،
شکست نا پذیر،
استقلال،
برابری،
آزادی،
سوسیالیزم،
مجاهد،
جهاد،
شهید،
شهید پرور،
غیور و غیرتمند،
جنگجو،
برادر،
سر به کف،
اخوان،
انقلاب اسلامی،
دولت اسلامی،
رییس جمهور،
کمیسیون،
کمیسیون مستقل،
مغز متفکر،
شورای امنیت،
حزب،
دموکراسی،
حقوق بشر،
جامعۀ مدنی،
فعال مدنی،
فعال حقوق زن،
روشنفکر،
شخصیت سیاسی،
آگاه مسایل بین المللی،
حکومت داری خوب،
انتخابات،
انتخابات شفاف ،
عدالت اجتماعی،
ملت،
منافع ملی،
وحدت ملی،
تمامیت ارضی،
طالب،
مدرسه،
شورای علما،
پارلمان،
دادخواهی،
شفافیت،
حساب دهی،
تعهید،
فرمانده یا قومندان،
سخن گوی،
رای اعتماد،
استیضاح،
استجواب،
برابری زنان،
تاریخ پنج هزار ساله،
تلویزیون ملی،
قانون،
قانون اساسی،
قانون مدار،
مشارکت سیاسی ،
شایسته سالاری ،
کارمند شایسته،
آدیت ، یعنی تفتش،
انکشاف متوازن،
ارادۀ مردم،
اشتراک سیاسی اقوام،
بزرگان قوم،
تحلیل گر سیاسی،
کار شناس،
مشاور،
داو طلبی،
رقابت آزاد،
مبارزه با مواد مخدر،
مبارزه با فساد،
رسانه های آزاد،
باز سازی،

و صد ها واژۀ دیگر که امروزه در بازار سیاست ها چرکین، نه تنها مفهوم خود را از دست داده اند، بلکه مفهوم ضد خود را دریافته اند. هویت این واژگان را سیاست پیشه گان دروغ پرداز با دروغ آکنده اند.”

پرتو نادری