کوچِ‭ ‬دلتنگی‭ ‬

‭ ‬

شریف‭ ‬حکیم

کاغذ‭ ‬ازاشک‭ ‬غم‭ ‬آلودِ‭ ‬قلم

قلم‭ ‬از‭ ‬سرخ‭ ‬ترین‭ ‬رنگِ‭ ‬مروج‭ ‬در‭ ‬شهر

و‭ ‬من‭ ‬از‭ ‬قصۀ‭ ‬تکراری‭ ‬سوگ

همگی‭ ‬دلتنگیم

کوچِ‭ ‬دلتنگی‭ ‬من

باربرشانۀ‭ ‬سردِ‭ ‬قلم‭ ‬است

و‭ ‬قلم

من‭ ‬و‭ ‬این‭ ‬بارم‭ ‬را‭ ‬،‭ ‬جمع‭ ‬با‭ ‬اشک‭ ‬خودش

رویِ‭ ‬اوراق‭ ‬ورم‭ ‬کردۀ‭ ‬یک‭ ‬دفترِشعر

یا‭ ‬درآغوش‭ ‬ملوث‭ ‬شده‭ ‬ی‭ ‬یک‭ ‬تاریخ

همه‭ ‬را‭ ‬می‭ ‬ریزد

گاه‭ ‬این‭ ‬رابطه‭ ‬ها‭ ‬می‭ ‬گسلند

قلم‭ ‬از‭ ‬من‭ ‬ناراض

کاغذ‭ ‬از‭ ‬تلخیِ‭ ‬پیغام‭ ‬قلم

مزرع‭ ‬شعربه‭ ‬چنگالِ‭ ‬گیاه‭ ‬وحشی

صرف‭ ‬تاریخ‭ ‬

که‭ ‬چیزی‭ ‬به‭ ‬نوشتن‭ ‬دارد

در‭ ‬فلان‭ ‬دهکده‭ ‬صدها‭ ‬تن‭ ‬را

سیل‭ ‬از‭ ‬کوه‭ ‬فرود‭ ‬آمد‭ ‬و‭ ‬بُرد

و‭ ‬خداوند‭ ‬بزرگ‭ ‬،‭ ‬سیل‭ ‬را‭ ‬عفو‭ ‬نمود‭…  ‬

اگست‭ ‬۲۰۲۰‭ ‬سدنی