اردیبهشت ماه

زادروز شاعر را خجسته میپنداریم، شاعری که چون اند بانوی دیگر این سرزمین دستانش بر آسمان سخن نوشت و تصاویر و تخیل های بکر کلامش را نقش نگارین باغاستان اندیشه و خرد نمود و به جاودانگان پیوست.

یاد داکتر حمیرا نکهت دستگیرزاده گرامی باد

اردیبهشت زادم همباور زمینم
باعشق همسرودم با عشق همنشینم 
دریاست در صدایم وقتی که می سرایم
آزاده و رهایم زیبایی آفرینم 
در من کسیست پنهان خورشید واره تابان
او یک کتاب انسان ،من حرف اولینم 
در من کسیست پنهان ،پوینده و شتابان
من راهی هراسان،او میشود یقینم 
من می سرایم از او یا خود سرود اویم
آتش به واژه است او یا اینکه خود همینم 
او میکشاندم باز ،تالحظه های آغاز
تا ابتدای آواز ،بیرون زکفرو دینم 
هر سوی می شتابد،تا واژه را بیابد
ماهی شود بتابد،آنجا که من نشینم 
گیسو زنم به یکسو،با خیز تند آهو
یک دشت از تک و پو،در دست و آستینم 
از خویش پر گشایم،آیینه می نمایم
ققنوس-انتهایم،عشق است سرزمینم 

داکتر حمیرا نکهت دستگیرزاده 

You may also like...